بازگشت
به استقبال از پیام رفیق محمد داود (عزیزی)
م ی هادی م ی هادی

باری که میخواهم  زبان دل را  با حروف  گویا بسازم ، لشکر عواطف واحساسات روحم  ، یکی  با فوج عتاب ودیگری  با سپاه شتاب  به دیوان روانم حمله میبرند.

 یکی میگوید از هوس های باهمی املاء نمایم .و دیگری گوید از غم پراگندگی انشاء کنم . و من در میان این شورو نوا ، حروف دل ترسیم میکنم ، که تصویری  به جز نجابت یک آرمان بس منزه وپاک نیست ،که در دست توانمند  امید ونجاتء روح طبیعت (انسانهای متعهد) باکاروان بس عظیم بسوی منزلگاه خواستنی  در حرکت است .

 آری در بوستان سرای خیال من همه رهروان این راه مقدس به خاطر رسیدن به یک  منزلگاه ، مشمول  این کاروان عظیم تا رسیدن به شهر  سعادت انسان اند.

 

  رهروان این کاروان عظیم که  چون فصل بهار(ایجاد مجدد)با  رویش گل های  معطر، مشام طبعیت را تازه نمودند ، ودر پرتو نورتابان ، دیده زار طبیعت(حضور مطرح) گشتند .  در آستانهء فصل خزان(پراگندگی)به  دلسوزی باغبانان  خود نیازمند است ، تا  وزیدن باد های تند ،ریزش برف و باران های سرد  سرمای زمستان را، به صورت، طراوت وشادابی این گلهای معطر بی اثر سازند  .

 

 بلی جای نگهداری این گلها وحافظ سر سبزی وشادابی آن ، شایسته ترین محل، گلخانهء منزه ، دل آرا ونگارین  قدیم است، که هنوزهمان رایحهء و طروات دارد. پس شما ای باغبانان  دلسوز! دست و آستین بالا بزنید  و با مرمت کاری سقف ، درو دیوار این گلخانه، زیبائی  طبیعت را به دوران اندازید. وخوشنمائی فصل بهار را برای دایم حفاظت نمائید .تا باشد این نگارین خانهء گلهای معطر وروح آفرین ،برای جاودانگی شهر سعادت آباد بماند.

 

               همنوا با یاران

راز  آشکار دلم گل ریز وحدت  میکنم 

 من متاع  جان وتن واریزوحدت میکنم

 وز باهمی ره به شهر آرزو کوتاه شود

 اندرین ره اجتهاد  از بهر خدمت میکنم

روزی که طبل بخت هم آهنگ صدا کشد

من به ساز نغمه اش رقص فرحت میکنم

نای ونوای جمع ،به چهار سووچهار جهت

تا نفس در جان بود ، تکرارهمت میکنم

 امروزاگرم فوت شود فرضیت مقبول

 فردا به صد شوق ، قضا نیات میکنم

آنگاه که فلک  پای رفتار به بالینم کشد

 با سینه گام میزنم اظهار حـُجت میکنم

 "دست از طلب ندارم تا کام من برآید "

من درین کام خواهی احساس رفعت میکنم


October 27th, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان